Hipertermia oznacza przegrzanie i jest między innymi metodą leczenia stosowaną w onkologii. Ponad sto lat temu lekarze zaobserwowali, że pacjenci pokonali raka po przebyciu choroby zakaźnej z gorączką. Wpływ przegrzania na układ odpornościowy i komórki rakowe jest w ostatnich latach coraz bardziej naukowo udowodniony. Doprowadziło to do powstania różnych typów hipertermii, z których w IOZK stosowane są:

Modulowana elektrohipertermia

W modulowanej elektrohipertermii obszar, w którym zlokalizowany jest guz lub przerzut, jest leczony falami radiowymi. Pacjent leży na łóżku wodnym, a sondę umieszcza się nad odpowiednim obszarem. Fale radiowe uszkadzają komórki nowotworowe bez wpływu na zdrową tkankę. W rezultacie komórki rakowe wytwarzają sygnały ostrzegawcze, które z kolei wyzwalają reakcję immunologiczną przeciwko dotkniętym komórkom. Proces ten nazywany jest immunogenną śmiercią komórek (ICD).

Umiarkowana hipertermia całego ciała

W hipertermii całego ciała temperatura ciała jest podwyższona do temperatur podobnych do gorączki za pomocą promieni podczerwonych. Tętno, nasycenie tlenem, ciśnienie krwi i oddychanie są stale monitorowane. Podwyższona temperatura stymuluje różne komórki odpornościowe, które są ważne w walce z rakiem. Ponadto hipertermia może zwiększyć skuteczność chemioterapii i częściowo zmniejszyć jej skutki uboczne.